бгъэдэтын

(бгъэдэтщ) неперех. гл. 1. стоять около кого-чего-л.

/ Зыгуэрым и гъунэгъуу щытын, жьэхэтын.

* ЖьантIэм дэтщ стIолышхуэ, {абы} къэдабэ шэнт щабитI бгъэдэтщ. Ш. А. Лалу Жансурэт бгъэдэту куэбжэм деж щытт. Къ. М.

2. переносное иметь отношение к кому-чему-л. , связь с кем-чем-л.

/ Зыгуэрым Iуэху гуэр хуиIэн, Iуэху гуэр дэIыгъын, зыгуэрым пыщIауэ щытын.

* Персиянхэмрэ тыркухэмрэ дипломатыгъэкIэ уабгъэдэтыныр гугъут. Ш. А.

Лэжьыгъэ бгъэдэтын см. лэжьыгъэ.

ПэжкIэ бгъэдэтын см. пэж.

ПцIыкIэ бгъэдэтын см. пцIы.

IэнатIэ бгъэдэтын см. IэнатIэ.

Iуэху бгъэдэтын см. Iуэху.